చాలా రోజుల తరువాత .....

మళ్ళీ నా బ్లాగాయణం మొదలుపెట్టాను. ఇప్పటివరకు పరీక్షలనీ, పనులనీ ....కాస్త వత్తిడీ ...బోల్డంత బద్ధకం. కారణాలు ఏవైతేనేం నా బ్లాగుకి comma పెట్టాను.

ఇక రెండో అంకం మొదలు పెట్టేముందు గడిచిన ఆరు నెలల్లో నా స్మృతులని, తీసిన ఫోటోలనీ మీతో పంచుకుందామని.....
జూన్ లో ఇక్కడికి గంటన్నర దూరం లో ఉన్న ఒక చిన్న ఊరికి వెళ్ళేదాన్ని రూరల్ మెడిసిన్ పోస్టింగ్ కోసం. దారిపోడుగూతా చేలు, ద్రాక్ష తోటలూ, ఘాట్ రోడ్ ప్రయాణం, ఇండియన్ రిజర్వేషన్ ఏరియా మీదుగా ,....మధ్యలో కనిపించే జింకలూ, కుందేళ్ళూ, .... భలే హాయిగా ఉండేది ప్రయాణం. ఇక ఆ ఊరిలో ఇళ్లు చిన్నగా అందంగా చుట్టూ పెద్ద పెరట్లతో, రకరకాల పూల మొక్కలతో భలే ఉండేవి. మా హాస్పిటల్ పక్కనే ఉన్న ఇంటావిడ, రొజూ వాళ్ళ గార్డెన్ లో పనిచేసుకుంటూ కనిపించేది ...అబ్బ ఎంత ముద్దుగా ఉంచుకునేదో ఆవిడ గార్డెన్ ఇదిగో కింద చూస్తున్నారుగా.

ఇక వసంతం ఛాయలు పోలేదు....అప్పటికీ.... కింద చూస్తున్నారుగా చెట్లే పూలగుత్తుల్లాగా ఎంత బావున్నాయో.... .

నేనసలు ఇక్కడి చలి కాలం భరించగలుగుతున్నానంటే దానికి కారణం ఈ అందమైన దృశ్యాల గురించి ఎదురుచూపులే. పొద్దున్నే గదిలోకి వచ్చి తట్టి లేపే నులివెచ్చని రవికిరణాలు, కొత్త చిగుళ్ళు, ఇలాటి పూల(గుత్తుల) మొక్కలు...వీటన్నిటికోసం ఎదురు చూపులన్నమాట.

ఎంత ఆహ్లాదంగా ఉండేదో వాటిని చూస్తూ ఉంటె... చుర్రుమనిపించే ఎండ అసలు లెక్కలోకి వచ్చేదే కాదు వీటన్నిటి ముందు.

ఎంత బఫ్ఫెలో అయినా సరే, చలి ఎంత విపరీతమో, ఎండా అంతే విపరీతంగా అనిపించేది. మా హాస్పిటల్ దగ్గర వీధి పేరు...

ఇక చల్లని నా గూట్లో వేసవి అరేంజ్మెంట్స్ చూద్దురుగాని.... నాకు ఇష్టమైన తాటి ముంజెలనీ, పొద్దుతిరుగుడు పూలనీ, రంగు రంగుల పిట్టలనీ గుర్తుకు తెచ్చుకుంటూ... .చిన్నప్పుడు భలే ఆశ్చర్యంగా వుండేది....సూర్యుడి తో పాటు తిరిగే sunflowers అంటే, మా చేలో అపుడపుడు వేసేవారు ఈ పంట. వాటి కళే వేరులే.

నాకు ఎక్కడ లేని ఇంటరెస్టు పుట్టుకొచ్చేది ఫుడ్ అంటే వేసవి కాలంలో.....ఈ బఫ్ఫెలో చలి కాలం గట్టెక్కాక , కొత్త ఉత్సాహం, కొత్త ఆసక్తులు పెరిగిపోయేవి నాకు...అదేదో డిప్రెషన్ లో నించి బయటపడినట్టు. ఇల్లంతా చక్కగా అలంకరించుకేదాన్ని, బోల్డు రకాల వంటలు చేసుకునేదాన్ని, ....ఇంకా చాలా కొత్త అభిరుచులు ఏర్పరుచుకునేదాన్ని....

తిండి కూడా అదేంటో ఏంటో చాల ఎంజాయ్ చేస్తూ తినేదాన్ని....బాబోయ్, సీజన్ తో మూడ్ కూడా ఇంత మారుతుందా...

మామిడి పళ్ళు లేందే వేసవి ఉంటుందా....అమెరికా అయినా....ఇండియా అయినా....అవి మాత్రం ఉండాల్సిందే ఇంట్లో ఎప్పుడూ స్టాకు.

మర్చిపోయాను,...చిన్నపుడు ఎపుడూ బీచ్ గురించి పెద్దగా ఆసక్తి లేదు కాని...(హైదరాబాద్ లోనే ఉండటం పుణ్యమా అని), పెద్దయ్యాక వైజాగ్ బీచ్ కి వెళ్ళినప్పుడు మాత్రం ఆడుకోటానికి ఓ బీచ్ ఉంటె ఎంత బాగుంటుందో అనిపించేది. బఫ్ఫెలో పక్కన సముద్రం లేకపోయినా... చిన్న సైజు సముద్రాల్లాంటి లాంటి లేక్ ఈరీ ఇంకా లేక్ ఒంటారియో దగ్గరే ఉన్నాయి. ఫ్రెండ్స్ తో లేక్ ఒంటారియో బీచ్ కి వెళ్ళినపుడు ఫోటో ఇదిగోచ్.

ఇదీ నా వేసవి హంగామా... ఇంతేనా.. అప్పుడే ఎక్కడ అయ్యింది...ఇదంతా జూన్ వరకే నండీ ....తరువాత సంగతులు నెక్స్ట్ పోస్ట్ లో.

గోడ మీద బొమ్మా!

నే రోజూ వెళ్ళే దారిలో బోల్డు సిత్రాలు! తిన్నగా కారు నడపకుండా నేను అటో కన్ను ఇటో కన్ను వేసి రోడ్డుపక్క కనిపించే బొమ్మలన్నీచూసుకుంటూ వెళ్తుంటా. మరలా చేస్తే డేంజర్ కదా, ఆక్సిడెంట్లు అవ్వవూ అనే మా అమ్మ తెగ టెన్షన్ పడిపోతుంటుంది. అది పక్కన పెడితే, అవన్నీ మీకు చూపించేయ్యలాని నా ఆత్రం.

ఈ రెండు ఫోటోలు మా హాస్పిటల్ కి వెళ్ళే దారిలో డౌన్ టౌన్ లో తీసినవి.

ఎడమన వున్న ఫోటోలో కారు సగం బయటికి వేలాట్టం జనాల్ని ఆ షాపు వంక ఆకర్షించటానికి, ఐడియా బానే ఉంది మరి! కుడి పక్కన గోడ మీద నయాగరా ఫాల్స్.

అబ్బో,.. ఈ షాప్ వాళ్ళకి సిగరెట్ తాగుతున్న సింహం ఐడియా ఎలా వచ్చీసిందో!!

ఎంత బుఫ్ఫెలో లో వుంటే మాత్రం ఇలా గోడలమీద కూడా
ఎక్కించేసారెవరో.

సింహ రాజం ఠీవీగా కొలువయ్యింది ఈ పాతకాలం మూడంతస్తుల భవనం మీద.

ఇటు పక్క , గోడ పై చేపల వేట !

ప్రకృతి ఒడిలో - లెచ్చ్వర్త్ పార్క్

ఎటు చూసినా బిల్డింగ్స్, రోడ్లు....పరుగుల ప్రయాణం లో కారు ఎక్కడం దిగటం.......వీటినించి దూరంగా కాస్త సహజ వాతావరణం లో రిలాక్స్ అవ్వాలని ఉబలాటం! అందుకే ఫ్రెండ్స్ అందరం ఇక్కడికి గంట దూరం లో ఉన్నా Letchworth నేషనల్ పార్క్ కి బయలుదేరాం. అక్కడ చెట్ల మధ్యన భోజనం, అంచెలంచెలు గా మూడు వాటర్ ఫాల్స్, కొండని తొలుచుకుంటూ ప్రవాహం.....దాని పక్కన మా నడక.....పలుచని ఎండా....ఎంత హాయిగా అనిపించిందో!

ఏసీల్లో కూర్చుని మగ్గిన గాలినే మళ్ళీ పీల్చి, air freshners తో తడిసిన గాలి కి అలవాటైన నా ముక్కు పుటాలకి నీటి చెమ్మ తో తడిసి,....గడ్డి పూల వాసన, అడవి చెట్ల కమ్మదనం మోసుకొచ్చే గాలి కొత్త గా వుండింది.

ఆ నీటి పాయ అంతోటి కొండని కింద వరకు తొలుచుకుంటూ వెళ్ళటానికి ఎంత కాలం పట్టిందో. అక్కడున్న మూడు జలపాతాలలో అప్పర్ ఫాల్స్

అన్నిటికన్నా బావుంది.

రాళ్ళ మీదుగా దిగి, నది అంచున నడుచుకుంటూ ఫాల్స్ దాకా వెళ్ళాము. అంతా పలకల పలకల రాయి, నీటి ఒరవడికి కొండ ఎలా కరిగిపోయిందో అది చూసాక అర్థమయ్యింది.

కొత్తగా మొలిచిన గడ్డి పూలు ఎంత అందంగా వున్నాయో, ...... ఎండిపోయి రాలిన pine cone కూడా అంత అందంగానే అనిపించింది.
మొత్తానికి Nature's cradle లో కాసేపు అలా వూయలూగి, పర్యావరణ-పర్యాటక శాఖ నించి రోడ్లు భవనాల శాఖకి బదిలీ అయిపోయాము.

బిజీ ,...బిజీ...

లైఫ్ సడన్ గా బిజీ అయిపోయింది! పరుగు.....పనులన్నీ చక్క బెట్టుకోడానికి....ఇంకా తెమలని పనులు బోల్డు!
హాస్పిటల్- ఇల్లు-చదువు! వచ్చే august నించి కొత్త responsibilities....అమ్మో....చెయ్యగలనా?? Life never gets simpler కదా! హుం ! ......ఇంకా ఎక్కువ కష్ట పడాలి.......వత్తిడి .....స్పీడు పెంచా ......కానీ, ఏదో మిస్ అవుతున్నట్టు ఉంది.....ఏవీ, నా చిన్న చిన్న ఇష్టాలు??
ఒక్క సారి, నెమ్మదించి......చుట్టూ చూసాను......అర్థం లేకుండా పరిగెడుతున్నట్టు అనిపించింది. ఏదో లోపం.....కొత్త check list కావాలి ......మళ్ళీ priorities reset చేసుకున్నా......నా ప్రయాణం ఫై మళ్ళీ స్పష్టత వచ్చింది.....కొత్త ఉత్సాహం......మళ్ళీ పరుగు మొదలు......

ఈ హడావిడి లో నా బ్లాగ్ ని పట్టించుకోడానికి అస్సలు టైం చిక్కటం లేదు.....చూసారుగా,....ఏప్రిల్ లో 13 పోస్ట్ లు , మే మొదలయ్యి సగం అయినా ...ఒకటే పోస్ట్ !

... టైం లేదు , తీరిక లేదు అనుకుంటుంటాను కానీ, రెండు నిమిషాలు ఆగి, పరికించి చూస్తే అర్థం అవుతుంది, లైఫ్ లో మనం మిస్ అవుతున్న చిన్న చిన్న ఆనందాలు....అశ్రద్ధ తో మిస్ అయ్యే అవకాశాలు ...... ఎన్ని ఉంటాయో.....you just have to slow down once in a while to cherish the journey and get charged again!
మళ్ళీ కలుస్తా.....ఈ సారి తొందర్లోనే!

ఫారెస్ట్ లాన్ - 2

ఫారెస్ట్ లాన్ లో అందంగా, వింతగా కట్టించిన సమాధి monuments ఒక ఎత్తైతే , పూల మొక్కలు, బాతులు, చెట్లూ , కొలను ఇంకో ఎత్తు. ఇక్కడ వందేళ్లు పైబడ్డ చెట్లు చాలానే ఉన్నాయి. సమాధుల మధ్యలో చక చక నడిచేసే బాతులు భలే వెరైటీ గా ఉంటాయి.
పక్కన ఉన్నపూల చెట్టు, నింగి నించి పూలు జారుతున్నట్టు ఉంటే , వెనక ఉన్న ఎండిన చెట్టు ఆకాశానికి వెళ్తున్నట్టు ఉంది-- life and death cycle కి symbolic గా !

నాలో ఎన్నో ఆలోచనలు......మనం ఏమైపోతాం చనిపోయాక?.....నిజంగా మళ్ళీ పునర్జన్మ ఉంటుందా? వుంటే, మరి ఈ

లైఫ్ లో చేసిన చెడ్డ పనులకి వచ్చే లైఫ్ లో అనుభవిస్తామా కష్టాలు? అలా ఎందుకు జరగాలి.....ఈ లైఫ్ లో చేసిన నేరాలకి ఇంకో లైఫ్ లో శిక్షిస్తే, మరి తప్పు చేయకూడదని ఎలా తెలుస్తుంది?

హుం! అయినా మనకి న్యాయం అనిపించేది ఇంకొకరి దృష్టిలో కాకపోవచ్చు....కొన్ని పరిస్థితులలో తప్పక మంచి వాళ్లు కూడా తప్పు చేయవచ్చు....మరి ఎవరుఎలా బేరీజు వేస్తారు ...తప్పొప్పులని?

"ధర్మం చాలా సూక్ష్మమయినది" అంటూ గణపతి సచ్చిదానంద స్వామీ చెప్పిన కథ ....చిన్నప్పుడు మా అమ్మ మాకు వినిపిస్తే ఆసక్తిగా వినేవాళ్ళం. ఇంకో సందర్భంలో చెబుతాను ఆ కథ .

మళ్ళీ నా లోకం లోకి వచ్చాను.....చూస్తే, అలా నడుచుకుంటూ మధ్యలో వున్న pond దగ్గరికి వచ్చాను. నీరు నల్లగా ఉంది, నీటిలో పరిసరాలు reflect అవుతున్నాయి, అందుకే దానీ mirror lake అని పేరు పెట్టినట్టున్నారు. గట్టున ఉన్న నా "దెయ్యం చెట్టు" దగ్గర గా వెళ్లాను.....

ఓ పక్కన బాతులు , తెల్లగా, ముద్దుగా ఉన్నాయి...నీళ్ళలో పువ్వుల్లాగా! .....

కొలను చుట్ట్టూ ఉన్న చెట్ల నిండా మొత్తం తెల్లని పూతే ఉంది, ఆకులు లేకుండా. దేనికి చిహ్నం అంటారు? - స్మశాన వైరాగ్యం కా?.....ఆత్మ శాంతి కా?.....

<---పల్చటి ఎండలో క్యూట్ వైట్ అండ్ ఎల్లో పూలు.

తీరిక గా నించున్న బాతులు ---->



Angels in heaven....అక్కడక్కడా...గుంపుల్లో బాతులు కనువిందు చేస్తాయి....మనం దగ్గరికి రాగానే, ఏమైనా ఆహారం వేస్తమేమో అని చుట్టూ మూగుతాయి. కింద చెట్టు కూడా వంగిన బాతులా ఉంది కదూ.

నువ్వటు...నేనిటు....ఎద మొహం-పెడ మొహం!

కొలను మధ్యన ఫౌంటైన్ ....జలకాలాట లలో .....గల గల పాటల తో ...ఏమి హాయిలే హలా!

so,...స్మశానం కూడా అందం గా చూడముచ్చట గా వుండొచ్చు అనమాట. రోజూ అక్కడ జాగింగ్ కి వచ్చే వాళ్ళకి.... లైఫ్ ని ఉన్నంత లో ఎంజాయ్ చెయ్యాలని గుర్తు చేస్తుంటుందేమో ఈ ఫారెస్ట్ లాన్!

ఫారెస్ట్ లాన్ -1

అమెరికా లో అన్ని చోట్లా స్మశానాలు ఇలానే ఉంటాయో లేదో తెలీదు కానీ, మా బఫ్ఫలో స్మశానం మటుకు ఒక monument పార్క్ లా ఉంటుంది.

నాకు దెయ్యాలంటే ఎంతో భయం కానండీ, అందరూ ఈ ఫారెస్ట్ లాన్ (Forest Lawn cemetery) కి చాలా చరిత్ర ఉందంటేనూ, చూడ్డానికి ధైర్యం కూడదీసుకుని మరీ వెళ్లాను!

నిజంగానే, అదో అందమైన పార్క్ లా ఉంది, జనాలు వాకింగులూ, జాగింగులూ చేసుకుంటూ పోతున్నారు, పీనుగుల మధ్య ఉన్నామనే ధ్యాస కూడా లేకుండా. సడన్ గా డౌటు !...వీళ్ళు నిజంగా మనుషులేనా అని! దెయ్యాలు మరీ కుక్కలని వాకింగుకి తీసుకు రావు లెమ్మని సర్దిచెప్పుకున్నా!

స్మశాన సౌందర్యాన్ని ఇనుమడించడానికి కాబోలు, మధ్యలో ఒక చిన్న కొలను, దాన్లో బాతులూ, చుట్టూ చెట్లూ.
ఈ స్మశానం లో సమాధికి స్థలం రేటులు చుక్కల్లో ఉంటాయంట. ఒకప్పటి తరం వాళ్లు , వాళ్ల కుటుంబాలకి టోకున స్థలం కొనిపెట్టేసుకున్నారంట! ఆ కొలను , బాతుల ఫోటోలో వేరేగా పోస్టుతా లెండి. మధ్యలో కొన్ని కొన్ని విగ్రహాలు చూసినప్పుడు వెన్ను లోంచి చలి !
ఈ పక్కన ఉన్నా ఫోటో లో కొలను మధ్య ఒక చిన్న బాబు విగ్రహం!.....ఫోటో తీస్తున్నపుడు సడన్ గా పక్కకి కదిలినట్టనిపించింది !!......అంతే ఒక్క సారి నా గుండె జారి పొట్టలోకెళ్ళింది. చుట్టూతా చూసాను...దగ్గర్లో ఎవరూ లేరు...కెమెరా బాగ్ లో చెక్కేసి, అక్కడినించి పరుగు!....ఎందుకో...ఇప్పటికీ ఈ ఫోటో చూస్తుంటే ఒకలాటి భయం-జాలి...పాపం.. ఎవరి బాబో!
ఇంకో చోట మళ్ళీ నా గుండెకాయ అదే ఫీటు చేసింది ....ఈ కింద ఫోటో లోఉన్న సమాధి దగ్గరికి వెళ్ళినప్పుడు , ఆ చుట్టూ ఉన్న తెల్లని విగ్రహాల ముఖాల్లో ఎంతో వేదన....అంతే, వెనక్కి తిరక్కుండా అక్కణ్ణించి వచ్చేసా!

కొన్ని సమాధులుని ..చూసినప్పుడు, వాళ్ల ఆసక్తులు, లేక వృత్తులు తెలుసుకోవచ్చు....


any guesses? "పైన" ఉన్నవారిలో ఒకరికి టెన్నిస్ అంటే ఇష్టం లా ఉంది, ఏకంగా బంతినే పెట్టుకున్నారు, ఇటు ఫై వారికి ఈజిప్టు సంస్కృతి అంటే మక్కువ లా ఉంది. ఇంకా ఇలాంటి ఇంటరెస్టింగ్ సమాధులు చాలానే ఉన్నాయి ఇక్కడ. నేను cemetery కి వెళ్లాను చూద్దామని అని చెప్పగానే ..."అది తప్ప ఏమీ చూడ్డానికి దొరకలేదా తల్లీ నీకు?" .....ఇదీ! మా ఫ్రెండ్స్ అందరి మొదటి రియాక్షన్. అనుకుంటాం కానీ, తాజ్ మహల్ మాత్రం సమాధి కాదా? పిరమిడ్స్ అవేగా ....అంతెందుకు మన కుతుబ్ షాహి tombs కూడా టూరిస్ట్ స్పాట్ కాదూ?

ఏదేమైనా ....."పొయినోళ్ళందరూ మంచివారు, ఉన్నవాళ్ళు పొయినోళ్ళ తీపి గురుతులు" అని ఓ సినీ కవి అన్నట్టు గుర్తు!చనిపోయిన వారి జ్ఞాపకాలనే కాదు, .....జ్ఞాపకార్ధాలను కూడా గుర్తు పెట్టుకోవాలనే కాబోలు వాళ్ళకి అంత అందమైన కట్టడాలు కట్టించారు. అంత అద్భుతంగా అందరూ కట్టించలేరు కాబట్టి,ఈ కాలం లో కొంత మంది హాస్పిటల్స్ అని, కళ్యాణ మండపాలని, ఫౌండేషన్ అని, బస్ షెల్టర్ అనో ..... వాళ్ల కిష్టమైన వాళ్ల తదనంతరం వారి పేరు మీద సోషల్ సర్వీసు చేస్తున్నారు. రెండో రకం బెటర్ అని నా అభిప్రాయం.
ఈ ఫారెస్ట్ లాన్ నిజంగా, పేరుకి suitable గానే ఉంది ...ఎన్నో వందల ఏళ్ళ నాటి చెట్లు, పచ్చ్చని తివాచీ పరిచినట్టు గడ్డి ....మధ్యలో వున్న కొలను .....very scenic and little creepy at the same time!

వచ్చే పోస్ట్ లో ఇంకొన్ని విశేషాలు ఫారెస్ట్ లాన్ గురించి....మర్చిపోకుండా చూడండి!